Homo homini lupus. του Τσεκουράκη Πολυχρόνη

Αναμφισβήτητα ζούμε σε μια εποχή όπου η επιστήμη και η τεχνολογία κάνουν θαύματα,  τα ανθρώπινα διακαιώματα έχουν πλέον κατοχυρωθεί και ο άνθρωπος αποτελεί πλέον αυταξία. Κανονικά η παραπάνω λατινική φράση που ταυτίζει τον άνθρωπο με λύκο θα έπρεπε να μην έχει θέση στις ευνομούμενες κοινωνίες μας. Πού άραγε κάναμε το λάθος ως ανθρωπότητα και η εν λόγω ταύτιση αδικεί κατάφωρα το λύκο;

Καθημερινά η ανθρωπότητα βιώνει έντονα στις μέρες μας την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας με θύματα χιλιάδες ανύποπτους ανθρώπους. Επιθέσεις τυφλής βίας σε σχολεία, σε  Πανεπιστήμια και σε συναυλιακούς  χώρους αφήνουν πίσω τους νεκρούς, τραυματίες, τρόμο και ανείπωτη δυστυχία.  Ακόμα σε διάφορες χώρες παιδιά πωλούνται ως σκλάβοι και εργάζονται σε βαριές δουλειές με ολέθριες συνέπειες για την υγεία τους. Δεν πρέπει βέβαια να αγνοούμε τη βάρβαρη μεταχείριση των γυναικών σε πολλά κράτη, στα οποία οι γυναίκες δεν έχουν κανένα δικαίωμα,  χρησιμοποιούνται ως αντικείμενα και κακοποιούνται συστηματικά.  Συνάμα σύμφωνα με έρευνες ένας στους εφτά ανθρώπους στον πλανήτη ζουν με ένα δολάριο την ημέρα και πεθαίνουν καθημερινά από ασθένειες που στο σύγχρονο πολιτισμένο κόσμο έχουν πια εξαφανισθεί. Έτσι παρατηρούνται κραυγαλέες οικονομικές αντιθέσεις μεταξύ των μολυσμένων από την ευμάρεια εκατομυριούχων του πολιτισμένου κόσμου και των ανθρώπων που καθημερινά πεθαίνουν από την πείνα. Και όλα αυτά έρχεται να τα συμπληρώσει ο πόλεμος που για άλλη μια φορά κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια της ανθρωπότητας.

Τί φταίει άραγε και οι διακηρύξεις του Ευρωπαϊκού διαφωτισμού δεν εφαρμόστηκαν ποτέ στην πράξη και έμειναν γράμμα κενό; Ως βασικό αίτιο για την τραγική κατάσταση που παρουσιάζει ο κόσμος μας είναι η ακόρεστη μανία του ανθρώπου για γρήγορο πλουτισμό. Υπάρχουν άνθρωποι που κινούν τα νήματα της παγκόμιας οικονομίας, οι οποίοι κερδοκοπούν πάνω στη δυστυχία εκατομυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο. Άνθρωποι επιφανείς, τυλιγμένοι με τον μανδύα του καθωσπρεπισμού, ελέγχουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, για να  ετεροκατευθύνουν  τις μάζες και να καλλιεργούν το φανατισμό, το ρατσισμό και το εθνικιστικό μίσος, με σκοπό πάντα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως ο πόλεμος εξυπηρετεί πάντα τους ισχυρούς.

Γιατί όμως οι λαοί δεν αντιστέκονται απέναντι σε αυτήν την παράνοια που ετοιμάζεται να βάψει με αίμα για άλλη μια φορά τον πλανήτη; Άλλωστε γνωρίζουμε πως, αν οι λαοί αφυπνισθούν, οι τύραννοι αποδεικνύονται γίγαντες με πήλινα πόδια. Γιατί, αντί να είμαστε αυτόνομες οντότητες, προτιμήσαμε να μετατραπούμε σε ετεροκατεθυνόμενα όντα, άθυρμα στα χέρια των ισχυρών. Γιατί παραγκωνίσαμε το πνεύμα και τους πνευματικούς ανθρώπους και αλλοτριωθήκαμε από την επίπλαστη ευμάρεια που μας πρότειναν τα μέσα ενημέρωσης. Γιατί αντί να ενστερνιστούμε τις αρχές του ανθρωπισμού, αφήσαμε το πνεύμα μας απροστάτευτο απέναντι στις θεωρίες μίσους και στο θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Γιατί αφήσαμε το κτήνος που κρύβουμε μέσα μας να γιγαντωθεί και να μας αφήσει πνευματικά υπολελειμένους και συναισθηματικά ανάπηρους. Γιατί αγνοήσαμε τις πράξεις βίας όσο ήταν μακριά μας και αφυπνισθήκαμε μόνο όταν η τρομοκρατία έφτασε στη γειτονιά μας. Γιατί ακόμα σκεφτόμαστε εγωκεντρικά και βλέπουμε τα γεγονότα μέσα από τη δική μας περιορισμένη οπτική γωνία. Γιατί ακόμα διαχωρίζουμε τους ανθρώπους ανάλογα με το θρήσκευμα, το χρώμα, και την εθνικότητα. Γιατί αντί να διδαχθούμε από τις αιματοχυσίες, τις γενοκτονίες και τον πυρηνικό όλεθρο των δύο προηγούμενων παγκοσμίων πολέμων, εμείς μάθαμε να μισούμε τους αλλοεθνείς και όχι την ίδια τη βία. Έτσι λοιπόν αφήσαμε τους εαυτούς μας απροστάτευτους απέναντι στο μίσος, βυθιστήκαμε στην αμάθεια και για άλλη μια φορά γοητευθήκαμε από το ρατσιστικό παραλήρημα  των δημαγωγών, με αποτέλεσμα να φέρουμε την ανθρωπότητα στο χείλος της καταστροφής.

Για όλους αυτούς τους λόγους οι άνθρωποι του πνεύματος πρέπει να σταματήσουν να τηρούν σιγήν ιχθύος και να προβάλουν σθεναρά αντίσταση απέναντι στη λαίλαπα του μίσους και της προπαγάνδας, άλλωστε όπως έλεγε και ο Πλάτωνας η άγνοια είναι η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού. Η γνώση λοιπόν είναι το μοναδικό όπλο στα χέρια των απλών ανθρώπων προκειμένου να μην ευοδωθούν τα νοσηρά σχέδια αυτών που θέλουν για άλλη μια φορά να θυσιάσουν ανθρώπινες ζωές στο βωμό του συμφέροντος. Πρέπει λοιπόν να διδαχθούμε από την Ιστορία ότι ο πόλεμος και οι φρικαλαιότητες που τον ακολουθούν ποτέ δεν ωφέλησε κανέναν λαό. Επίσης η φιλοσοφία  που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ορθολογική αντιμετώπιση των πραγμάτων, πρέπει να βοηθήσει τον πλανημένο σύγχρονο άνθρωπο να διευρύνει την κοσμοαντίληψή του και να δει την πραγματικότητα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Ας μην ξεχνάμε ότι το μοναδικό εμβόλιο απέναντι στην πνευματική ασθένεια του εθνικισμού και του ρατσισμού είναι η ανθρωπιστική παιδεία. Μόνο έτσι θα χτυπήσουμε το κακό στη ρίζα του, γιατί ως γνωστόν η βία φέρνει βία και μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ένα φαύλο κύκλο φρίκης και δυστυχίας.

Έτσι λοιπόν αντί για το σύνθημα «Είμαστε όλοι Γάλλοι» ας χρησιμοποιήσουμε το ευρύτερο «Είμαστε όλοι άνθρωποι». Ας γίνει η παιδεία και ο ανθρωπισμός τροχοπέδη απένατι στο μίσος και τον εγωισμό του σύγχρονου ανθρώπου. Ας βγούμε από τον εφησυχασμό και την αδράνεια, γιατί οι αδρανείς άνθρωποι είναι το καλύτερο υλικό πάνω στο οποίο χτίζονται οι δικτατορίες. Επειδή όμως ο κόσμος δεν αλλάζει με ευχές, ας μεταλαμπαδεύσουμε τα διδάγματα του ελληνικού πνεύματος, αλλά και της Γαλλικής επανάστασης προκειμένου να πετύχουμε την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων αλλά και να προστατευθούν εμπράκτως τα δικαιώματα όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων. Άλλωστε ο πόλεμος και η βία δεν είναι φυσική καταστροφή, απενατίας προκαλείται από τον άνθρωπο και ότι προκαλείται από τον άνθρωπο είναι καταδικασμένο και να αλλάζει από αυτόν. 

Φωτογραφικό αφιέρωμα στην Καβάλα.(Kavala photos)

Thunderstorm/Καταιγίδα.

Kefalari river/ Υποβρύχια φωτογραφία στο Κεφαλάρι.

Νοτιάς στην Καλαμίτσα.

full moon kavala. Πανσέληνος πάνω από το Κάστρο.

airshow kavala

keramoti sunset./ Ηλιοβασίλεμα στην Κεραμωτή.

sunset kavala

old town kavala

Η κρίση φέρνει αποξένωση. Του Τσεκουράκη Πολυχρόνη.

Μέρες τώρα οι δέκτες των τηλεοράσεων προσφέρουν ακούραστα πανικό και δυστυχία απλόχερα στον αποκαμωμένο και ψυχικά εξοντωμένο έλληνα τηλεθεατή. Εκλογές, δημοψηφίσματα και πάλι εκλογές. Ατέρμονες διαπραγματεύσεις, απειλές, εκβιασμοί, προπαγάνδα,  ουρές στα ΑΤΜ, capital control…ο απόλυτος πανικός. Η Ευρώπη της αλληλεγγύης των λαών έχει πια πεθάνει και τη θέση της έχει πάρει ένα θλιβερό κατασκεύασμα που αποσκοπεί στη διεύρυνση των οικονομικών αντιθέσεων και στην οικονομική εξόντωση των ασθενέστερων οικονομικά ομάδων. Βέβαια αναντίρρητα φταίμε και εμείς για τη μέχρι τώρα κατάσταση των κοινωνιών μας, καθώς δεν φέραμε σθεναρή αντίσταση στη μάστιγα του άκρατου υλικού ευδαιμονισμού και της αποθέωσης του χρήματος.

Έτσι λοιπόν αφήσαμε τον εαυτό μας απροστάτευτο απέναντι στα αρπακτικά που κερδοσκόπησαν πάνω στις αχαλίνωτες επιθυμίες μας που οι ίδιοι τεχνηέντως καλλιέργησαν. Γεμίσαμε τα σπίτια μας με ρούχα που ποτέ δε φορέσαμε και με αντικείμενα που ποτέ δε χρησιμοποιήσαμε. Αγοράσαμε τόσο πολύ φαγητό που στο τέλος το πετάξαμε. Πήραμε διακοποδάνειο και το πληρώσαμε τριπλάσιο.  Θυσιάσαμε τον ελεύθερο χρόνο μας, την ελευθερία και την ανεμελιά που τον συνοδεύει μόνο και μόνο για να αποκτήσουμε όλα όσα μας έδειχνε η τηλεόραση. Συγκλονιστήκαμε με τις ουρές στα ΑΤΜ, αλλά για άλλη μια φορά ο άστεγος που κοιμόταν παραδίπλα πέρασε απαρατήρητος. Αφεθήκαμε στην αγκαλιά των μέσων ενημέρωσης τα οποία μας οδήγησαν με αργά και σταθερά βήματα στη φυλακή του «έχειν» και του καταναλωτισμού. Μας τρόμαξε το κλείσιμο των τραπεζών και όχι το κλείσιμο των σχολείων. Σταθήκαμε αδιάφοροι απέναντι στις ατελείωτες ουρές των ανέργων με το σκεπτικό ότι εμείς θα τη γλιτώσουμε. Σηκώσαμε όλα τα χρήματά μας από την τράπεζα και τα κρύψαμε στα πατάρια και τα στρώματα.

Μέσα λοιπόν στην πλάνη της κοινωνίας της αφθονίας και της κατανάλωσης και στην πλαστή ευτυχία που μας πρότειναν ως βασικό τρόπο ζωής χάσαμε το συνάνθρωπό μας και μέσα από αυτόν και τον ίδιο τον εαυτό μας. Χάσαμε τον αδερφό μας για οικονομικές και κληρονομικές διαφορές. Χάσαμε τους φίλους μας γιατί δήθεν ζήλευαν την ευμάρειά μας. Πάνω απ’ όλα όμως χάσαμε την ανθρωπιά μας, γιατί δεν είχαμε χρόνο για το συνάνθρωπο, άλλωστε ο χρόνος είναι χρήμα. Έτσι η αποθέωση της ύλης δολοφόνησε το Εμείς και μας έμεινε μόνο το Εγώ. Ένα εγώ με ατελείωτες επιθυμίες, γιγαντωμένο και αλαζονικό που θεωρούσε τον άλλον ως εχθρό και ως κίνδυνο για την ευτυχία μας. Έτσι οδηγηθήκαμε στη μοναξιά και την κατάθλιψη και όλες τις ψυχοσωματικές ασθένειες που ροκανίζουν την ευτυχία μας και υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής μας.

Βέβαια η συνταγή της άγριας λιτότητας που μας προτείνουν οι «εταίροι» μας ως μονόδρομο για την επίλυση του Ελληνικού προβλήματος κάθε άλλο παρά μειώνει την ακατάσχετη μανία του ανθρώπου για το χρήμα. Απεναντίας αποτελεί καταστρατήγηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και υπονόμευση των σχέσεων των ανθρώπων. Έτσι λοιπόν αντί η κρίση να μας φέρει πιο κοντά μας αποξένωσε τελείως. Οχυρωθήκαμε πίσω από ένα ψευδώνυμο στον υπολογιστή μας και κάναμε εκατοντάδες αδιάφορους φίλους με τους οποίους δεν επικοινωνούμε ουσιαστικά. Φτιάξαμε ένα ψεύτικο προσωπείο και επιδιδόμαστε σε έναν αδυσώπητο αγώνα υποκρισίας με σκοπό τον άκρατο εντυπωσιασμό. Αρματωθήκαμε στα σπίτια μας με συστήματα ασφαλείας και τους κρατήσαμε όλους μακριά. Χάσαμε τις αυλές που κάθε βράδυ καλοκαιριού γέμιζαν με κόσμο και στη θέση τους βάλαμε ψυχιάτρους και ψυχοφάρμακα. Μαζευόμαστε παρέες και το μόνο που φωτίζει τα πρόσωπά μας είναι το φως από την οθόνη του κινητού μας, καθώς σερφάρουμε στο διαδίκτυο ο καθένας μόνος του. Ζούμε αδιάφορα για όλους και για όλα και έτσι οδηγηθήκαμε σε μια μορφή κοινωνικού «αυτισμού», καθώς το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι ο εαυτός μας.

Για το λόγο αυτό θα πρέπει να προβούμε άμεσα σε μια επανιεράρχηση αξιών τοποθετώντας την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη στην κορωνίδα της βιο-αξιοθεωρίας μας. Πρέπει πάση θυσία να ξαναβρούμε το συνάνθρωπο και μέσα από αυτόν να ξαναγνωρίσουμε τον εαυτό μας. Ας περάσουμε λοιπόν δυναμικά από το εγώ στο εμείς. Άλλωστε η αλληλεγγύη στο συνάνθρωπο και η ομοψυχία είναι τα μόνα όπλα που διαθέτουμε απέναντι σε όλους αυτούς που επιβουλεύονται την ευτυχία μας και επιθυμούν διακαώς να εκμηδενίσουν την ύπαρξή μας.